Huishoudelijke Mededelingen

Afgelopen zaterdag (Independence Day in Zambia) zijn we verhuisd naar mijn huis. Op vrijdag hadden ze eindelijk de sleutel gevonden voor het slot van het elektriciteitskastje zodat Mr. Goma (de mecanic van de garage maar tevens mijn buurman) de zaak kon repareren. Dus alles opgepakt en in een keer in de auto mee. We hebben eindelijk onze koffers kunnen uitpakken en de kasten inruimen. Ik begon dat uit je koffer leven wel beu te worden, was voortdurend aan het zoeken. Ik heb direct een aantal foto’s opgehangen, daarna boodschappen gedaan en we zijn zo echt gesetteld. Ik vind dat het er leuk uit gaat zien (zie de foto’s). Voordat ik alle kaarten heb opgehangen heb ik ze eerst gelezen, wat een lieve en bemoedigende boodschappen allemaal. Tot ons grote plezier blijkt dat het Internetsignaal van het kantoor van de bisschop vaak sterk genoeg om op de veranda en soms zelfs in huis bereik te hebben. Is een extra bonus!
Over het huis de volgende details voor mogelijke toekomstige bezoekers: het bestaat uit een living, keuken en voorraadkamer, drie slaapkamers, een douche en toilet. Er is warm water, nu doordat de zon de hele dag op het reservoir staat te schijnen maar bij regen of kou kan ik de geiser aanzetten. Ik heb een koelkast en kookplaat inclusief kleine oven van VSO, dus kan eigenlijk alles klaar maken. Natuurlijk zijn er wel een paar kleine Zambiaanse handicaps. Zo is er overdag in deze tijd vrijwel geen waterdruk. Niet dat er gebrek aan water is maar wel gebrek aan elektriciteit dus de pompen kunnen niet hard genoeg draaien. Dat gebrek aan elektriciteit wordt soms opgevangen door gedeeltes van de stad of het district af te sluiten. Dat gebeurde vorige week vrijdag toen we om 18.30 uur zaten te eten met de Fathers (werd dus diner bij kaarslicht). Iets over achten ging het weer aan. Op maandagavond alle Zambiaanse ongemakken tezamen: vrijwel de gehele dag geen water en toen viel ook de elektriciteit uit. Je leert wel snel wat prioriteiten zijn in Zambia. Ik probeer er maar laconiek onder te blijven en een frisse douche bij het licht van de knijpkat is aan het eind van een warme dag ook heerlijk.
Verder moeten er nog een paar dingen aan het huis gebeuren. Doordat onder de deuren een nogal grote kier zit hebben we soms last van ongenode gasten. Mike heeft het daar helemaal niet op. Ik wil dat het in ieder geval voor de regentijd opgelost is want dan bestaat de kans dat er slangen een warme, droge plek in huis komen zoeken. Verder moeten dan ook muskietengaas voor de ramen van de slaapkamers bevestigd zijn. Wat in ieder geval niet zal lukken is om de ramen goed sluitend te krijgen. Daardoor komt er voortdurend stof binnen want het waait hier(tot mijn verbazing) vaak hard, vooral ’s ochtends. En in deze tijd van het jaar met temperaturen dik boven de 30 graden en geen regen leidt dat tot grote rode stofwolken. Maar dit zijn details als je het vergelijkt met de manier waarop de gemiddelde Zambiaan leeft en soms zelfs de collega’s. Op woensdagavond hebben we onze collega Sarah een nacht te logeren gehad omdat in hun huis de ratten binnenkwamen. Dat is dus minder plezierig, zeker als je toch al problemen genoeg hebt met het huis omdat de huisbaas het voortdurend laat afweten. In vergelijking daarmee zit ik hier echt luxe en bovendien proberen de verantwoordelijke Fathers het mij echt naar de zin te maken. Het enige dat ik mis is datgene wat Ella en ik altijd op vakantie uit Nederland meenemen: onze eigen koffie!! Zambianen gebruiken alleen oploskoffie, er is wel Zuid-Afrikaanse gewone koffie en je kunt zelfs een koffiezetapparaat kopen maar filters heb ik nog nergens gezien. Dus dat staat bovenaan mijn verlanglijstje voor cadeautjes van bezoekers.
Gisteravond de eerste echte regenbui gehad, friste lekker op. Dat zal de komende tijd steeds meer gaan gebeuren tot het in december en januari bijna elke dag een fikse bui in de middag geeft. Verder leer je hier heel snel een andere dagindeling aan. Omdat het voor 18.30 uur donker is ga je daarna niet meer uit huis. Dat betekent dat je vroeg naar bed gaat, ook omdat het klimaat toch wel uitputtend is. Ik lig dus voor 10 uur in bed en ben ook vroeg wakker, meestal rond 6 uur. Dat moet ook wel want de kantooruren zijn van 7.30 uur tot 12 uur en van 13.30 uur tot 16 uur.
Deze week heb ik de hele week gewerkt, veel gelezen van vooral mijn voorgangers (drie binnen 10 maanden!)en afspraken gehad met mensen met wie ik de komende tijd nauw zal samenwerken, zowel binnen het bisdom als erbuiten. Ik heb wel een idee waarom het tot nu toe niet goed werkte, de samenwerking tussen de ziekenhuizen en het bisdom. Daarom ga ik proberen het anders aan te pakken maar daar vertel ik wel over als ik bij de ziekenhuizen en thuiszorg locaties op bezoek geweest ben, nu gepland voor de weken van 9 november en 16 november. Daarvoor gaan we nog een weekend naar het park van Zambia, South Luangwa National Parc. Dat ligt op een paar uur rijden van Chipata en het bisdom heeft daar een lodge die je voor een heel schappelijke prijs kunt reserveren. Dat wordt dus genieten! Ik weet nog niet precies wanneer mijn volgend stukje komt maar dat zien jullie wel.
Hartelijke groeten uit Zambia en leuk dat jullie zo reageren op mijn stukjes!
Leon